at ease..: God is an Astronaut

Hatırlar mısınız veya gittiniz mi bilmiyorum ama 12 Kasım 2009 tarihinde Irlandalı post-rock üçlüsü God is an Astronaut ikinci kere (ilki Barışarock 2007) ülkemize teşrif etmişlerdi. Jolly Joker Balans denilen koridor gibi ufak bu mekanda tahmin etmediğim bir izdiham olmuştu. Harika görselleri, o dandik ses düzeniyle albümden daha iyi çalınan parçalarla herşeyi unutturmuştu bana adeta. Seneler önce gelen Mogwai konseri kadar iyi vakit geçirmiştim neredeyse.

Bir daha ne zaman gelirler bilemiyorum ancak geçen haftlarda grubun son albümü "Age of The Fifth Sun"'ı dinleme olanağım oldu. Bu arada grubun ismi nereden geliyor diye soracak olan benim gibi meraklı arkadaşlar için açıklayayım. 1990 yılında çekilen Nightbreed isimli Clive Barker'ın yönettiği filmde geçen bir diyalogdan geliyor. Hemen heyecan ve aksiyon dolu videolu ispatı için de:

Albüm yine bildiğimiz GIAA (samimiyetten kısaltıyorum artık). İsimlerine yakışır şekilde dinleyeni fezaya götürüp getiren, post-rock'ın karamsarlığını yer yer giren sert gitarlar, elektronik öğelerle destekleyen, önceki kliplerindeki gibi atom bombalarını patlatırken, yeri geldi mi uzay boşluğuna yerleştiren parçalarla dolu. İlk single olan "Shining Through" zaten beğenilmişti ama daha ilk parçadan roketi fırlatan "Worlds in Collusion", yere indiren ve süründüren "Lost Kingdom" ve albüme adını veren, sayısız kere de dinlediğim "Age of The Fifth Sun" ile bana tekrar yollarını gözleme pozisyonunu aldırdılar. Ne kadar özlediğimi anladım.

Bu arada feza, roket dedik, post-apocalyptic zamanlardan söz ettik. Nedir ne değildir kısmını benim yerime şöyle favori parçalarımdan oluşan bir video silsilesi tercüman olsun diyerekten sona yine serpiştiriyorum atom tanelerini. Dikkatli dinleyin, okulda göstermezler bunları.

İlk olarak harika klibiyle 2002 yılındaki albümlerine ismini veren "The End of the Beginning" gelsin o halde: