Post-Rock rüzgarlarıyla savrulan şu yıllarımda önemli bir grup olan If These Trees Could Talk 2006 yılında aynı adla çıkardığı şahane albümden ziyade 2009'daki Above the Earth, Below the Sky ile vazgeçilmezlerim arasında yerini aldı. Harika besteleri, dahice çıkışları, enerjileri, o gitarların söze mahal bırakmayan sert sesleri, her enstrümanın en kaotik anlarda bile birbiri üstüne ustaca inşa edildiği, parçalardaki katmanların arasındaki enfes geçişleri ve her dinlediğimde keşke gelseler de görsek diye her seferinde düşünmekten kendimi alamadığım bir grup oldu.
Bir zamanlar işim gereği arabayla çok seyahat etmem gereken zamanlarda değil trafiği, bütün dertlerimi dahi bir kenara koyup eve dönüş yolunun nasıl geçtiğini bana unutturan besteleriyle, kafamdaki karmaşık iniş çıkışları parçalarıyla aynı anda senkronize ederek az yoldaşlık etmediler bana. Keşke gelseler de görsek. Görsek de kendimize gelsek.
Bu arada, albümler için:
E tabii Malabar Front olmadan olmaz:
Hazır elim değmişken harika 3 videosunu daha koyayım dedim. Bir güç var durduramıyorum gibi.
Bu konser videosu da neden mutlaka izlenmeleri gerektiğinin kanıtı olarak geliyor.
No comments:
Post a Comment